Monday 4 August 2014

سیاحت در افغانستان

سفر ما را قادر می‌سازد تا زندگی خود را با تجربه های نو غنی‌تر سازیم، لذت ببریم و فرهیخته شویم.
سیاحت یکی از بهترین ابزارهای تبادل و تعامل فرهنگی است که منافع اقتصادی نیز با خود دارد. سیاحت و گشت و گذار در سرزمین های مختلف از روش‌های موفق گذراندن اوقات فراغت است.

سیاح یا توریست؛ کسی است که به منظور تفریح، بازدید از نقاط دیدنی، معالجه، تجارت، ورزش و زیارت به کشور دیگری سفر کند؛ مشروط بر این که مدت اقامت او از ۲۴ ساعت کمتر و از شش ماه بیشتر نباشد و در فاصله کمتر از ۷۰ کیلومتر انجام نگیرد.

کلام الهی نیز آدمیان را به سیاحت تشویق نموده است. چنانچه در سوره عنکبوت آیه ۲۰ می فرماید: "بگو، در زمین گردش کنید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرد، سپس خداوند (به همین گونه) جهان آخرت را ایجاد می کند."

لغت توریزم زمانی پدید آمد که افراد متوسط جامعه اقدام به مسافرت کردند و زمانی که توانایی مالی مردم بیشتر شد خواسته های شان نیز افزایش یافت. هم اکنون هزاران تن از یک کشور به کشور دیگر برای دیدن آثار و مناظر هنری، تاریخی، فرهنگی، آشنایی با رسم و عنعنات مردم و دیدن از محلات، سرزمین ها و آشنا شدن با آنها سفر می کنند.

لغت توریزم(tourism) از کلمه tour به معنای گشتن اخذ شده که ریشه آن در لاتین turns به معنای دور زدن، رفت و برگشت بین مبدأ و مقصد دارد، این واژه از یونانی به اسپانیایی، فرانسوی و در نهایت به انگلیسی راه یافته‌ است.

“بامیان، هرات، سمنگان، غزنی، پروان و ننگرهار از جمله ولایت های به شمار می روند که در طول ده سال گذشته سیاحان زیادی از آن دیدن کرده اند. هر چند محلات دیدنی و مناظر دیگر در کشور نیز وجود دارد، ولی نسبت نا امن بودن این محلات سیاحان  نمی خواهند به آن جاها سفر کنند.”

صنعت توریزم یا گردشگری در افغانستان سابقه طولانی دارد؛ ولی در جریان جنگ های داخلی سه دهه، این صنعت به رکود مواجه شد؛ اما با روی کار آمدن دولت موقت گردشگران یک بار دیگر به افغانستان آمدند.

 بامیان، هرات، سمنگان، غزنی، پروان و ننگرهار از جمله ولایت های به شمار می روند که در طول ده سال گذشته سیاحان زیادی از آن دیدن کرده اند. هر چند محلات دیدنی و مناظر دیگر در کشور نیز وجود دارد، ولی نسبت نا امن بودن این محلات سیاحان نمی خواهند به آن جاها سفر کنند.

نور محمد حسن، آمر عمومی شرکت های توریستی(گرځندوی) وزارت اطلاعات و فرهنگ می گوید، اکنون بیش از ۱۲ هزار و ۵۰۰  شرکت توریستی و سیاحتی مشغول ارایه خدمات سیاحتی در کشور هستند. او پایین آمدن قیمت ها در اخذ جواز شرکت های توریستی را یکی از علل افزایش شرکت های سیاحتی در کشور میداند. به گفته حسن، در گذشته شرکت ها جواز را در مقابل تادیه ۱۲۰ هزار افغانی به دست می آوردند؛ در حالی که اکنون قیمت ها تنزیل یافته و به قیمت ۲۰ هزار افغانی از سوی وزارت اطلاعات و فرهنگ به افراد و اشخاص جواز داده می شود.

مقامات وزارت اطلاعات و فرهنگ مدعی اند که روزانه از چهار تا ده تن برای اخذ جواز شرکت توریستی، به ریاست توریزم وزارت اطلاعات فرهنگ مراجعه می کنند.
 ورود سیاحان در اقتصاد افغانستان نهایت تاثیر گذار بوده است. نور محمد حسن، آمرعمومی شرکت های توریستی(گر‏ځندوی) در وزارت اطلاعات و فرهنگ می گوید، در سال ۲۰۱۲ بیش از ۱۲ هزار سیاح خارجی وارد  افغانستان شده و از مناطق مختلف کشور دیدن کرده اند.

هم اکنون ویزه دو ماهه در بدل ۵۰۰ افغانی از سوی ریاست توریزم وزارت اطلاعات و فرهنگ برای شرکت های توریستی داده می شود.

افغان لوجستیک، یکی از شرکت های سیاحتی است که در سال ۲۰۰۳ میلادی با سرمایه اندک ایجاد شد. این شرکت در ابتدا پنج کارمند داشت؛ اما حالا ۵۰ کارمند و دو نمایندگی در بیرون از کشور(دوبی، امریکا) دارد.

مقیم جمشیدی رییس این شرکت، یکی از عوامل ورود سیاحان خارجی به افغانستان را، داشتن آب و هوای مناسب، وجود مکان های فرهنگی و تاریخی و داشتن طبعیت زیبای این کشور می داند. او می گوید، در یک سال اخیر بیش از ۱۰۰ سیاح خارجی را به مناطق دیدنی افغانستان به گردشگری برده است که هرکدام آنان بطور اوسط در هر ۲۴ ساعت صد دالر امریکا را به  مصرف رسانیده اند.

بر اساس گفته های جمشیدی در صورتی که هر سیاح خارجی به طور اوسط در یک شبانه روز ۱۰۰ دالر امریکا را به مصرف برساند و مدت دو ماه در افغانستان اقامت داشته باشد، هزینه مصرفی هر کدام به  مبلغ شش هزار دالر خواهد رسید.

بر اساس آمار رسمی، در سال ۲۰۱۲ میلادی بیش از یک هزار و ۲۰۰ سیاح خارجی وارد افغانستان شده اند؛ اگر مصارف آنان را در یک شبانه روز و هنگام اقامت شان محاسبه کنیم در می یابیم که آنان در طول سال حدود ۷۲ میلیون دالر را به مصرف رسانیده اند که می تواند یک منبع خوب عایداتی برای افغانها باشد.

ایجاد شرکت های توریستی در فراهم کردن زمینه های کاری نیز نقش بارز داشته است. جمیل یکی از نگهبانان  شرکت سیاحتی افغان لوجستیک است. او از مدت دو سال به این طرف در این شرکت کار می کند و ماهانه ۱۵هزار افغانی دستمزد یا معاش دریافت می نماید.

جمیل می گوید: "من مدت چهار ماه بیکار و دنبال کار سرگردان بودم. بالاخره یک روز تصمیم گرفتم که در چنین شرایط پر خطر جهت دریافت کار به ایران سفر کنم؛ اما یکی از دوستانم با من همکاری نموده،  من را به اینجا رهنمایی کرده و در این شرکت وظیفه گرفتم و حالا از زندگی خود راضی هستم. اگر این شرکت نمی بود، نمی دانستم سرنوشت من چی می شد."

با آنکه صنعت توریزم نقش اساسی را در اقتصاد افغانستان دارد، اما هنوزهم چالش های زیادی فراروی این صنعت وجود دارد.

 مقیم جمشدی رییس شرکت افغان لوجستیک می گوید، ریاست خدمات توریزم وزارت اطلاعات فرهنگ هم برای شرکت های توریستی جواز میدهد تا سیاحان را به کشور بیاورند وهم با این شرکت ها رقابت می کند. او می گوید: "ما می خواهیم که ورود سیاحان از روند تصدی خارج شود و ریاست توریزم وزارت اطلاعات فرهنگ، زمینه بازاریابی سیاحان در کشورهای دیگر را بیشتر کند؛ تا مردم به شرکت های توریستی افغانی اعتماد کنند و سیاحان زیادی به این کشور بیایند."

پکتین شمال که سه ماه قبل با هزینه۵۰ هزار افغانی آغاز به کار کرده است در این مدت توانسته ۲۰ شهروند روسی را به ولایت های بامیان، هرات، غزنی و ننگرهار برای بازدید روان کند.

عبدالحمید آریوبی رییس این شرکت، نا امنی را یکی از چالش های جدی در برابر شرکت های توریستی می داند او میگوید:" سیاحان را که ما به ولایت ها می بریم، آنان از ما تقاضا می کنند که ما به ولایت های دیگر افغانستان چون  کاپیسا، نورستان، ولسوالی های دره غوربند... می رویم، اما چون وضعیت امنیتی در این مناطق بهترنیست ما آنها را به این محلات نمی بریم. اگر امنیت بهتر شود با ورود توریستان زمینه کار برای دهقانان، راننده گان، هوتل داران، کار گران ... نیز مساعد می شود."

“ اکنون بیش از ۱۲ هزار و ۵۰۰  شرکت توریستی و سیاحتی مشغول ارایه خدمات سیاحتی در کشور هستند. او پایین آمدن قیمت ها در اخذ جواز شرکت های توریستی را یکی از علل افزایش شرکت های سیاحتی در کشور میداند .”

آریوبی می افزاید، شماری از افغانها نیز خواهان بازدید از کشورهای دیگر هستند؛ اما شماری از آنان در سفر های که به کشورهای خارجی داشتند فرار کردند و دوباره به افغانستان برنگشتند، از این رو کشورهای دیگر ویزه سیاحت را برای افغانها نمی دهند.

نیکراف لوف وسیج، یکی از شهروندان مسکو است. وی که به ۴۳ کشور جهت سیاحت سفر نموده افغانستان را ساحه مورد علاقه اش می پندارد. او می گوید، تا حال ۵۱ بار به افغانستان آمده و از مناطق دیدنی آن بازدید کرده است.

نیکراف لوف وسیج می گوید:"سیاحت در افغانستان نظر به کشورهای دیگر هزینه کمتر بر میدارد، جای بسیار زیبا است. این تبعه خارجی می گوید که مکان های تاریخی، آثار باستانی، مردم مهربان، و طبعیت زیبا دارد که ما خواهان دیدن آن هستیم."

او می گوید شش میلیون اتباع روسیه که به این کشور آمده اند بیشتر آنان خواهان بازدید دوباره از افغانستان هستند و روزانه از پنج تا ده شهروند روسیه برای سیاحت به افغانستان می آیند.

استانی لوف یکی دیگر از سیاحان روسی است که برای بار دوم به افغانستان آمده است. او هفت سال پیش همراه خانمش به بامیان رفته بود. او می گوید، افغانستان کشوری است که منابع وافر طبیعی دارد و اگر در راستای بهبود آن کار شود سیاحان زیادی به این کشور خواهند آمد.

تاج محمد اکبر استاد پوهنځی اقتصاد پوهنتون کابل، صنعت توریزم را در تقویت اقتصاد افغانستان و فراهم شدن زمینه کار نهایت تاثیر گزار می داند. او می گوید اگر حکومت مناطق را که سیاحان خارجی می خواهند به آنجا بروند بازسازی و تامین امنیت کند، می توان پول هنگفت را از این بابت بدست بیاورد: "سیاحان که به افغانستان می آیند باعث تحرک نیروی کاری می شوند، زیرا از طیاره تا راننده تکسی، هوتل داران، شرکت های توریستی، کارگران محل و فروشندگان صنایع دستی همه به کار می افتند که این خود می تواند چرخ اقتصادی را به حرکت آورد."

نظر به ارقام و آمار شرکت های توریستی گفته می توانیم که افغانستان مکانی امن برای توریستان جهان بوده و آنان می توانند به خوبی از مناطق زیبای افغانستان دیدن کنند؛ زیرا در طول ده سال گذشته هیچ توریست خارجی در افغانستان کشته، زخمی و یا اختطاف نشده است. اگر دولت افغانستان امنیت مناطق دیگر کشور را نیز بیشتر تامین نماید افغانستان می تواند از این بابت درامد زیادی را وارد خزانه دولت کند.    

No comments:

Post a Comment